Gisteren heeft Groen Links Kamerlid Lisa Westerveld Kamervragen gesteld aan Minister Hugo de Jonge over de ophef die is ontstaan over de begeleiding van pleegouders en het zwartboek Jeugdbescherming Brabant: de doodlopende weg in de jeugdhulpverlening. Een van de vragen gaat over de reactie van de Inspectie Gezondheidszorg & Jeugd dat de klachten over JBB niet afwijken van klachten bij andere gecertificeerde instellingen. Deze Kamervragen zijn het zoveelste dieptepunt en onverwachte wending in de soap JBB en daarmee het imago en carrière van René Meuwissen. Want de aanvallen op zijn imperium JBB komen van steeds meer kanten en zijn imago en dat van JBB lijken niet meer te redden. 

Falen van JBB

Op 6 september verschenen de eerste berichten over het falen van JBB in de case van Baby Hannah. Een dag later plofte het zwartboek ‘Jeugdbescherming Brabant: de doorlopende weg in de jeugdhulpverlening’ op het bureau van bestuurder René Meuwissen. Hierin is op basis van 30 dossiers een schokkend beeld naar boven gekomen over de werkwijze van JBB. Een van de dossiers gaat over de case van Baby Hannah. De inspectie reageerde naar BN de Stem dat de klachten zoals omschreven in het zwartboek niet afwijken van de klachten die bij hun binnen komen over de andere gecertificeerde instellingen in Nederland.

Meuwissen probeerde de zaak beminnelijk weg te lachen, hij herkende zich niet in de aangedragen publicaties en kon er in het kader van de privacy niet op ingaan. Daarnaast betrof het slechts een teleurgestelde ouder die op deze manier zijn ongenoegen wilde uitten. Een opmerkelijke houding als je beseft dat hij 2 weken voor de eerste publicatie fors op de vingers was getikt door de inspectie over het handelen van zijn club in de case van Baby Hannah en enkele dagen na publicatie de vermeende meewerkende ouders aan het zwartboek geïntimideerd werden en te maken kregen met nieuwe beleidslijnen of jeugdzorgwerkers vervangen werden door de grootste terriërs en vazallen van Meuwissen. Dus hoezo ik herken me er niet in, en hoezo één teleurgestelde ouder?

Schade beperken: doofpot 

In de weken daarna is JBB bezig met een poging om de schade beperkt te houden. Echter hierbij begaat het de ene communicatieblunder na de andere in de hoop zoveel mogelijk intern te houden en in de doofpot te krijgen. Maar de steeds groter wordende publieke verontwaardiging maakt dat hij en zijn mensen vechten tegen de bierkaai. Zelfs vanuit zijn eigen gelederen, medewerkers en ketenpartners, komen steeds meer geluiden dat het een enorme chaos is binnen JBB en dat de belangen van de kinderen ondergeschikt lijken te zijn aan de belangen van bestuurder en management. Daarnaast wordt enige kritiek op het beleid niet getolereerd en is er een angstcultuur binnen de organisatie ontstaan waarbij intimidatie en bedreigingen naar cliënten aan de orde van de dag is. Niet verbazingwekkend overigens, de vorige werkgever van Meuwissen, Jeugdbescherming Rotterdam Rijnmond, is hiervoor ook al op de vingers getikt door de Ombudsman Rotterdam. Personeel van JBB spreekt al smalend over de puinhopen van Meuwissen, vrij vertaald naar een boek van Pim Fortuyn over 8 jaar paars kabinet.

Ook ketenpartners beginnen zich steeds meer en soms zelfs openlijk af te zetten tegen JBB en de daar vermeende expertise. Zelfs in de rechtszaal wordt JBB al steeds vaker afgeserveerd door experts en rechters. Worden door jeugdzorgwerkers onbegrijpelijke en onnavolgbare beslissingen voorgelegd in een poging het eigen gezichtsverlies te redden. Medewerkers lezen vooraf opgeschreven verklaringen voor en kunnen geen inhoudelijke vragen meer beantwoorden van rechters, Raad voor de Kinderbescherming en advocaten. In de antwoorden blijkt dat er geen enkele visie is op de actuele situatie of, erger nog, geen eens op de hoogte is van actuele situaties in gezinnen.

Leugens

Brieven en mails aan cliënten worden steeds grimmiger en de leugens steeds grover. Het lijken de laatste stuiptrekkingen van een organisatie die niet op kwaliteit maar op basis van intimidatie zijn gezag wil laten gelden. Gisteren sprak ik met een gemeenteraadslid die mij een zeer zorgelijk verhaal vertelde over de wijze waarop gemeenten en JBB met elkaar lijken op te trekken: te kritische externe hulpverleners krijgen geen nieuwe contracten meer of worden niet meer door JBB ingeschakeld. Hierdoor zijn de gemeenten en JBB direct zelf verantwoordelijk voor de oplopende wachtlijsten en de daarmee oplopende zorgkosten in de jeugdzorg.

Als de gemeenten de problemen in de jeugdzorg echt wil aanpakken dan moet er direct gestopt worden met dergelijke ketencontracten en moet elke zorgverlener die beschikbaar is ingeschakeld kunnen worden. JBB moet niet meer op zoek naar wie hun verhaal en visie kan ondersteunen, nee ze moeten aan de slag met diegene die als eerste het dossier kan oppakken. Vervolgens moet de mening daarvan geaccepteerd worden als elke andere professional. Of gemeenten en JBB het ermee eens zijn of niet. Zoals aan gegeven worden te kritische hulpverleners door de jeugdzorgwerkers volledig genegeerd en huisartsen zelfs afgeserveerd als onbetrouwbaar en onkundig. Ook dit is de enige manier voor de jeugdzorgwerker om haar macht te laten gelden. Op het moment dat je dergelijke methoden nodig hebt toont men aan dat men geen kennis van zaken heeft en men niet geschikt is voor dit vak.

"De geest is uit de fles"

Maar voor René Meuwissen moet zo langzamerhand toch wel duidelijk worden dat hij de stem van cliënten niet meer kan gaan negeren. De geest is uit de fles en gaat er niet meer in terug. Dit is geen orkaan die overwaait, dit is een eeuwigdurende storm totdat hij zijn fouten gaat erkennen en gaat zorgen voor genoegdoening aan een ieder die onder zijn leiding schade heeft ondervonden. Schade die niet in een waarde is uit te drukken, omdat psychische schade namelijk nooit meer hersteld kan worden maar wel veel kosten met zich meebrengt. En de reactie van de Inspectie toont aan dat dit niet alleen in Brabant plaatsvindt maar a er over alle gecertificeerde instellingen soortgelijke klachten binnen komen. Ook voor hen geldt dat de geest uit de fles is. want ook van andere instellingen komen steeds meer bewijzen voor het falende beleid gebaseerd op intimidatie en machtsmisbruik. het wordt tijd voor een grote schoonmaak in de jeugdzorg en een aanpassing van het systeem.

Bron: Krijn ten Hove